Testmethode voor kleurechtheid van textiel bij kunstlicht GB8427-2008

Kleurechtheid bij licht is een belangrijke indicator voor kwaliteitsinspectie van textielkleding. Omdat de zonlichtomgeving sterk wordt beïnvloed door het weer, wordt tijdens het testen meestal kunstlicht gebruikt in plaats van zonlicht om het klimaat te simuleren in plaats van het natuurlijke klimaat. Omdat de simulatie van kunstmatig zonlicht en klimaat moeilijk is en de controle van meerdere gerelateerde parameters met zich meebrengt, en de parameters die zijn gespecificeerd in de huidige testnormen van mijn land niet intuïtief zijn, zijn de binnenlandse testlaboratoria er niet in geslaagd consensus te bereiken over de controleparameters, wat heeft geresulteerd in verschillen in testresultaten. Als ze groter zijn, is het gemakkelijk om meer onenigheid te veroorzaken tijdens de conformiteitsbeoordeling van producten. Om deze problemen op te lossen, bespreekt dit artikel de parameterinstellingen van de huidige Chinese testnorm GB/T8427--2008 (textielkleurechtheidstest bij kunstlichtkleurechtheid: Xenonboog) (equivalent aan ISO 105 B02: 1994).

Bestralingsintensiteit:

AVolgens de GB/T8427-21X18-standaard en het verschil in bestralingsmeters is de aanbevolen bestralingsintensiteit 42 W/m2 (golflengte 300-400 nm) of 1,1 W/m2 (golflengte 420 nm). Sommige onderzoeksresultaten laten zien dat onder de voorwaarde dat alleen de bestralingsintensiteit wordt verhoogd, blootstelling aan dezelfde bestralingsenergie in het algemeen dezelfde mate van vervaging kan bereiken, dat wil zeggen dat de testtijd kan worden verkort door de bestralingsintensiteit te verhogen. Maar deze versnelde methode bevindt zich nog steeds op onderzoeksniveau en de universaliteit van de onderzoeksconclusies moet nog worden geverifieerd en is door geen enkele standaardisatieorganisatie erkend.

Monsterrektemperatuur:

Voorbeeld rektemperatuursensor Er zijn twee typen: de ene is een ASTM Black Panel Thermometer (BDT) en de andere is een DIN Black Mark Thermometer (BST). De temperaturen gemeten door de twee temperatuursensoren zijn verschillend. GB/T 8427-2008 bepaalt een algemene voorwaarde, twee extreme omstandigheden en één Amerikaanse coneditie is optioneel. Omdat het grootste deel van ons land in de gematigde zone ligt en de bestaande normen voor textiel- en kledingproducten geen testomstandigheden voorschrijven, gebruiken de meeste laboratoria normale omstandigheden. Als er voor extreme omstandigheden wordt gekozen, zullen de resultaten onvermijdelijk afwijken van de testresultaten onder normale omstandigheden. Daarom is het passender om testparameters te kiezen onder normale omstandigheden (gematigde zone): nat standaardniveau 5, hoge zwarte standaardtemperatuur (BST) 50°C, of ​​zwarte plaattemperatuur (BPT) niet hoger dan 45°C. Uit het onderzoek bleek dat een paar laboratoria de Amerikaanse voorwaarde BPT (63 ± 1) ℃ gebruiken, maar geen Amerikaanse blauwe wolstandaardmonsters L2 ~ L9 gebruiken volgens de standaard. De testresultaten verkregen door deze operatie komen niet overeen met de resultaten gemeten volgens de norm. Vergelijkbaarheid. Dit komt doordat de bordtemperatuur onder Amerikaanse omstandigheden hoger is, wat betekent dat de oppervlaktetemperatuur van het monster hoog ishaar, wat een grotere impact heeft op de ontledings- en vervagingsreactie van de kleurstof. Volgens de vergelijking van Arrhenius verdubbelt de reactiesnelheid bij elke temperatuurstijging van 10 K, zodat de toename van de oppervlaktetemperatuur van het monster de vervagingssnelheid zal versnellen. Het is duidelijk dat het niet geschikt is om binnenlandse producten te testen onder Amerikaanse omstandigheden.

Kasttemperatuur:

De temperatuursensor van de testkamer van de xenonlamp bevindt zich dicht bij de metalen schaal van de belichtingsdoos, dus er kan van worden uitgegaan dat de temperatuur van de doos en de temperatuur in de belichtingsdoos gelijk zijn. Hoewel GB/T8427-2008 de temperatuur van de doos niet bepaalt, maar omdat de temperatuur en vochtigheid in de doos verwante grootheden zijn, moet de temperatuur van de doos relatief stabiel zijn tijdens feitelijk gebruik. Over het algemeen kan de apparatuur alleen soepel werken als de temperatuur van de kast minder dan 10°C lager is dan de temperatuur van het monsterrek. De kasttemperatuur kan zijningesteld op basis van de daadwerkelijke gebruiksomgeving, of kan worden verkregen door de laboratoriumomgeving stabiel te houden zonder deze in te stellen. Kortom, zelfs als alle andere conditieparameters hetzelfde zijn en alleen de kasttemperatuur anders is, zullen de verkregen testresultaten verschillend zijn.

Vochtigheid in de doos:

GB/T8427-2008 bepaalt dat de gebruikelijke testomstandigheden vochtigheidsniveau 5 zijn.

Zoals uit de bovenstaande afbeelding blijkt, bedraagt ​​de effectieve vochtigheid die overeenkomt met natheidsniveau 5 40%, maar de effectieve vochtigheid wijkt af van de regelparameters van de apparatuur. De relatieve vochtigheid in de doos is niet consistent. Uit de test bleek dat wanneer de temperatuur van de doos (38 ± 2) ℃ is, de vochtigheid in de doos moet worden gecontroleerd op (50 ± 2)%; wanneer de temperatuur van de doos (22 ± 2) ℃ is, moet de vochtigheid in de doos worden gecontroleerd op (65 ± 2)%; wanneer de temperatuur van de doos (26 ± 2) ℃ is, moet de vochtigheid in de doos worden gecontroleerd bij (55±2)%.

Daarom is de effectieve vochtigheid in de standaard niet de relatieve vochtigheid in de belichtingsbox, maar de gemiddelde vochtigheid die wordt verkregen door het blootstellen van het vochtigheidsstandaardmonster onder bepaalde natuurlijke omgevingsomstandigheden. Verschillende apparatuur stelt verschillende parameters in. Omdat de apparatuur en de laboratoriumomgeving verschillend zijn, moet u, om de vochtigheid in de doos in te stellen die aan de standaardvereisten voldoet, de natte standaard blootleggen door verschillende vochtigheidswaarden in te stellen van laag naar hoog, een reeks resultaten te meten en die ene te selecteren dat voldoet aan de standaardeisen. Vochtigheidsparameters in de doos.

Blootstellingstijd:

GB/T8427-2008 biedt 5 optionele testmethoden, en de belichtingstijd van elke methode is compleet anders. Aangezien binnenlandse textiel- en kledingproductnormen duidelijke eisen stellen aan indicatoren voor de lichtkleurechtheid, en de belichtingstijd wordt bepaald door de mate van vervaging van het blauwe label om ervoor te zorgen dat de testtijd behouden blijftongewijzigd, algemene laboratoria gebruiken methode 3 voor testen. Als een bepaalde productnorm bijvoorbeeld voorschrijft dat de lichtechtheid niveau 4 moet bereiken om als een gekwalificeerd product te worden beschouwd, dan moet bij de test minimaal niveau 4 blauw label en niveau 3 blauw label worden gebruikt. De test is verdeeld in twee fasen: de beëindigingsvoorwaarde voor de eerste fase is dat het kleurverschil tussen het blootgestelde deel en het bedekte deel van het blauwe label niveau 4 van het grijze label bereikt; in de tweede fase wordt de helft van het belichte deel uit de eerste fase bedekt, en de andere helft blijft belicht totdat deze helft twee keer is belicht. De test wordt beëindigd wanneer het kleurverschil tussen het belichte deel en het niet-blootgestelde deel grijskaartniveau 3 bereikt.

Uit de test bleek dat bij gebruik van de bovenstaande testomstandigheden en parameters, op voorwaarde dat het monster niet roteren, de eerste fase van het gebruik van Xe-1 vereist 20 uur blootstelling, en de tweede fase vereistduurt 35 uur; bij gebruik van Xe-3 heeft de eerste fase een belichtingstijd van 23 uur nodig, en voor de tweede fase 40 uur. Zie Tabel 1 voor details. Het is duidelijk dat de tijd die nodig is om het blauwe label naar grijskaartniveau 3 te bruinen ongeveer drie keer zo lang is als de tijd die nodig is om het naar grijskaartniveau 4 te bruinen, wat niet de algemene reden is. Tweemaal de oplossing.

Tabel 1 GB/T 8427-2008 parametervoorwaarden:

Testresultaten:

Vijftien groepen monsters werden getest onder de drie parameteromstandigheden weergegeven in Tabel 1. De resultaten worden weergegeven in Tabel 2.

Tabel 2 Testresultaten onder verschillende parameteromstandigheden:

Uit Tabel 2 blijkt dat onder drie parameteromstandigheden de testresultaten zeer consistent zijn, en er kan van worden uitgegaan dat deze drie parameteromstandigheden gelijkwaardig zijn binnen een bepaald bereik .

Testconclusie:

Sommige parameters worden niet duidelijk vermeld in GB/T8427-2008, voornamelijky omdat: verschillende apparatuur verschillende parametervoorwaarden heeft; dezelfde apparatuur kan ook worden gebruikt met verschillende parameteromstandigheden. Heb dezelfde testresultaten. Daarom moet de nauwkeurigheid van de kleurechtheid bij kunstlichttestresultaten gebaseerd zijn op een zorgvuldige interpretatie van de teststandaarden en het nauwkeurig debuggen van controleparameters. Hoewel de testomgeving en apparatuur een grotere impact hebben op de testresultaten, kunnen testparameters die aan de normen voldoen door middel van experimenten worden verkregen om de nauwkeurigheid van de testresultaten te garanderen. Alleen als elk laboratorium voldoende aandacht besteedt aan testparameters, kan de reproduceerbaarheid van testresultaten tussen laboratoria worden gegarandeerd.

Daarnaast heeft de beoordeling ook een grote impact op de testgegevens. Volgens GB/T6151--1997 \"Algemene testprincipes voor het testen van de kleurechtheid van textiel\", \"In geval van twijfel kan het FZ/T01024-instrument worden gebruikt voor het testen. \"Beoordeling\" kan worden gebruikt om de verschillen tussen menselijke ogen te corrigeren.ruwe instrumenten en verbeter de nauwkeurigheid van testresultaten.

Prev: UV-verouderingstestkamer gevulkaniseerd rubber kunstmatige klimaatverouderingstest