Methode voor het bepalen van het circulaire traject voor de pillingeigenschappen van textielstoffen

Tijdens het draagproces zijn stoffen gevoelig voor pilling vanwege interne (vezeltype, stofstructuur, afwerking, etc.) en externe (wrijving, vastlopen, etc.) redenen, wat het gebruik van textielkleding ernstig beïnvloedt. Prestaties en esthetiek. Er zijn momenteel in mijn land vier methoden om het pillen van textielkleding te testen: de circulaire trajectmethode, de aangepaste Martindale-methode, de pillingbox-methode en de willekeurige tumbling-methode. De overeenkomstige methodenormen zijn GB/T4802.1-2008, GB/T4802.2-2008, GB/T4802.3-2008 en GB/T4802.4-2009. Volgens de statistieken van het testbureau wordt onder deze testmethoden vaker de circulaire trajectory pilling-methode gebruikt. De pillingtester met circulair traject is een experimenteel testinstrument. Standard Group (Hong Kong) Co., Ltd. is de fabrikant. Klanten in nood zijn welkom. Bel voor vragen.

Pilling en pillingmechanisme:

In het dagelijks leven wordt textiel vaak gedragen, gebruikt enzijn gewassen en zijn voortdurend onderhevig aan wrijving en andere krachten van de buitenwereld en henzelf. Door krachtinwerking worden de vezels aan het oppervlak geleidelijk naar buiten getrokken en blootgelegd, en verschijnen er veel kleine pluisjes op het oppervlak van het textiel. Dit proces wordt \"fluffen\" genoemd. Bij continu gebruik kunnen de pluisjes niet direct van het oppervlak van het textiel worden gescheiden, maar raken ze met elkaar verstrengeld. Samen worden er veel dichte bolvormige deeltjes gevormd. Dit proces wordt \"pilling\" genoemd. Bij de test met de cirkelbaanmethode wordt gebruik gemaakt van nylonborstels en stoffen schuurmiddelen of alleen stoffen schuurmiddelen. Volgens de gespecificeerde methode en testparameters wordt het testmonster gewreven om pilling te veroorzaken, en vervolgens wordt onder de gespecificeerde lichtbronverlichtingsomstandigheden in het beoordelingsvak een visuele beschrijving en beoordeling van de pillingconditie van de stof gemaakt. De belangrijkste testmaterialen zijn textielschuurmiddelen, schuimpakkingen en nylonborstels die een aanzienlijke invloed hebben op de stofic pilling evaluatiecijfer.

Beïnvloedende factoren:

1. Schuurmiddelen voor textiel

De bepalingen voor schuurmiddelen voor stoffen in de norm zijn: het materiaal is gabardine van volledige wol 2201, de structuur van de stof is twee twill bovenaan en twee rechtsonder, de lineaire dichtheid is 19,6tex×2, de twist is Z625-S700, en de dichtheid is 445 draden/10cm×244 draden/l0cm, de massa per oppervlakte-eenheid is 305g/m2. De bepalingen voor het vervangen van schuurweefsels in bijlage A zijn als volgt: langdurige tests zullen slijtage aan de schuurstoffen veroorzaken, om te voorkomen dat deze situatie de juiste bepaling van de mate van pilling op het monster beïnvloedt. Als schuurstof moet 2201 gabardine regelmatig worden gekalibreerd. Het nieuwe schuurmateriaal kan worden getest na het voorslijpen: als het verschil in pillingkwaliteit tussen de nieuwe en oude gabardine-schuurtests op hetzelfde materiaal meer dan een halve graad bedraagt, moet het nieuwe schuurmateriaal worden vervangenop tijd. Stof. Er wordt echter niet gespecificeerd welke specifieke parameters het textielschuurmiddel moet worden voorgeslepen voordat het in de test wordt gebruikt. De pillingniveaus van verschillende soorten stoffen zijn ook heel verschillend. Het schuurgehalte van oude en nieuwe gabardine verschilt ruim een ​​half niveau. Welke standaardstof wordt gebruikt? Ter referentieHet is ook niet duidelijk gespecificeerd welke testparameters moeten worden gekozen. In JF (Textiel) 031-2013 \"Kalibratiespecificaties voor stofpillingmeter (circulaire trajectmethode)\" wordt de inspectie van textielschuurmiddelen niet vermeld in de kalibratie-items en kalibratiemethoden van het instrument. Deze mazen in de wet kunnen van invloed zijn op de nauwkeurigheid van de beoordelingen van pillingbeoordelingen in laboratoria.

Aanbevolen wordt om de norm aan te vullen met bepalingen over de voorslijpparameters van schuurweefsels, zoals welk standaardtype weefsel gebruikt moet worden en hoeveel keer voorslijpen onder welke drukomstandigheden, en aanvullende referentiece-stoffen voor de beoordelingscriteria voor pilling ter vervanging van oude textielschuurmiddelen. Regelgeving, uniforme standaardmaterialen en testparameters.

2. Schuimplastic pakkingen

De voorschriften voor schuimplastic pakkingen in de norm zijn: de pakkingdiameter, dikte en eenheidsoppervlaktemassa zijn ongeveer 105 mm, 8 mm en 270 g/m2 respectievelijk. . Alleen de geschatte waarden van elke parameter zijn vaag gespecificeerd en hun bovenste en onderste toleranties zijn niet in detail gespecificeerd. Dit maakt de dichtheid, hardheid, dikte, enz. van pakkingen van schuimplastic die door verschillende testbureaus worden gebruikt voor tests inconsistent, waardoor de nauwkeurigheid van de testresultaten wordt beïnvloed.

Sudan Xia onderzocht de impact van de dikte en hardheid van pakkingen van schuimplastic op de pillingresultaten van stoffen. De resultaten laten zien dat onder dezelfde hardheidsomstandigheden plastic pakkingen van verschillende diktes ervoor kunnen zorgen dat de mate van pilling van de stof één niveau verschilt. ; Onder dezelfde dikteomstandigheden wordt de pilDe kwaliteit van stoffen gemaakt van plastic pakkingen met verschillende hardheden kan een half niveau verschillen. Dong Yue bestudeerde het effect van de schijnbare dichtheid van pakkingen van schuimplastic op de pillingresultaten van stoffen. De resultaten toonden aan dat plastic pakkingen met verschillende schijnbare dichtheden een grotere impact hebben op de pillinggraad van gemengde chemische stoffen met korte vezels, en ervoor kunnen zorgen dat deze gaan pillen. Het niveau is één niveau anders.

Het is duidelijk dat losse parameters voor schuimplastic pakkingen een grotere impact zullen hebben op de testresultaten. Het wordt aanbevolen om strikte parameterinstellingen te formuleren en in detail de massa per oppervlakte-eenheid, het bovenste en onderste tolerantiebereik van de dikte en de hardheid te specificeren. maat.

3. Nylonborstel

De bepalingen voor nylonborstels in de standaard zijn: 150 nylondraden worden in elk gat van de nylonborstel geplant, de gatdiameter is 4,5 mm, de afstand tussen elk gat is 7 mm, en elke nylondraad De diameter is 0,3 mm; de stijfheid van de nylondraadhet gebruikte oppervlak moet uniform zijn: het oppervlak van de nylonborstel moet vlak zijn en zich in hetzelfde horizontale vlak bevinden; de effectieve hoogte van de nylondraad kan via de afstelplaat op en neer worden aangepast om het pluizige effect van de nylonborstel te regelen. Daarnaast voegt bijlage A een beschrijving toe van de aanpassing van de nylonborstels. Omdat een nylonborstel een grote rol speelt bij het pluizen van stoffen zijn de bepalingen in de norm te algemeen, zoals de stijfheid van het nylonfilament waarmee de nylonborstel wordt voorbereid, de voorslijpparameters van de nieuwe nylonborstel, de hoogte bereik van de nylonborstel die wordt gebruikt voor testen, enz. Deze factoren hebben allemaal een grote invloed op de pillingeigenschappen van stoffen.

De stijfheid van nylongaren heeft een beslissende invloed op de pillingprestaties van de stof. Het stijvere nylonfilament zorgt ervoor dat de nylonborstel meer kracht uitoefent op de stof, wat resulteert in minder pilling van de stof; terwijl het minder stijve nylonfilament ervoor zorgt dat de nylonborstel minder kracht uitoefentde stof, waardoor de stof gaat pillen. Het niveau ligt hoger. De norm vermeldt alleen dat de stijfheid van nylongaren uniform moet zijn, maar specificeert de stijfheidswaarde van nylongaren niet in detail. KopDe nylonborstels die worden gebruikt in de pillingtester voor circulaire trajecten die momenteel op de markt wordt verkocht, zijn afkomstig van verschillende verwerkingsfabrikanten. Apparatuurmodellen die worden gebruikt in laboratoria in het hele land. Fabrikanten zijn ook verschillend en de stijfheidswaarden van nylonborstels zijn niet uniform, wat een ernstige invloed heeft op de nauwkeurigheid en consistentie van de testresultaten.

Prev: Overwegingen bij de selectie van de Xenon-lampverouderingstestkamer