Analyse van kleurechtheidstest van textiel tegen speeksel

GB/T18401-2010 \"Nationale technische basisveiligheidsspecificaties voor textielproducten\" bepaalt dat kindertextielproducten moeten worden beoordeeld op kleurechtheid tegen speeksel. Kleurechtheid tegen speeksel verwijst naar de mate waarin de kleur van een textiel behouden blijft onder invloed van kunstmatig gesimuleerd speeksel.

Baby\'s en jonge kinderen zuigen en kauwen graag op kleding. Vanwege de biochemische effecten van proteasen in menselijk speeksel zal speeksel de afbraak van kleurstoffen bevorderen, waardoor schadelijke stoffen uit de kleurstoffen via de mond in het lichaam van de baby terecht kunnen komen, wat schadelijk is voor zuigelingen en jonge kinderen. Het kan schade aan de gezondheid veroorzaken, dus de kleurechtheid van speeksel is eigenlijk een testitem voor de kleurechtheid dat speciaal is ontworpen voor babykleding.

De nationale standaard testmethode voor kleurechtheid tegen speeksel is als volgt:

Nieuwe versie van de testmethode GB/T18886-2019 \"Textielkleurechtheid test voor de kleurechtheid van speeksel\" \"\" werd in juni uitgebracht4, 2019 en geïmplementeerd op 1 januari 2020, ter vervanging van GB/T18886-2002.

Testprincipe:

Plaats het monster en de gespecificeerde rugstof bij elkaar, plaats het in kunstmatig speeksel en verwijder de overtollige testoplossing. Plaats deze tussen twee vlakke platen in het testapparaat en oefen de gespecificeerde druk uit, en houd deze gedurende een bepaalde tijd onder de gespecificeerde omstandigheden vast. Droog vervolgens het monster en de voeringstof afzonderlijk en gebruik een grijze monsterkaart of instrument om de verkleuring en voering van het monster te beoordelen. Verkleuring van stoffen.

Monstervoorbereiding:

1. Ga voor stofstalen als volgt te werk van de methoden om het monster voor te bereiden:

a) Neem een ​​monster van (100±2) mm*(40±2) mm en plaats op de voorkant een stuk (100)*(40) mm multivezelvoering De stoffen komen met elkaar in contact en vormen een gecombineerd exemplaar.

b) Neem een ​​monster van (100±2) mm* (40±2) mm en plaats dit tussen tweeo (100±2) mm* (40±2) mm voeringstoffen met enkele vezels. ertussen en naai langs de korte zijden om een ​​gecombineerd exemplaar te vormen.

2. Neem voor garen- of losse vezelmonsters een massa garen of losse vezels die ongeveer gelijk is aan de helft van de totale massa van de voeringstof, en bereid een gecombineerd monster voor volgens een van de volgende methoden:

p>

a) Ingeklemd tussen een stuk (100±2) mm* (40±2) mm multivezel voeringstof en een stuk (100±2) mm* (40±2) mm niet-verfbare stof ertussen en naai langs de vier zijden om een ​​gecombineerd monster te vormen.

b) Ingeklemd tussen twee stukken (100±2)mm*(40±2)mm gespecificeerde voeringstof uit één vezel. Naai tussen de objecten langs de vier zijden om een ​​gecombineerd monster te vormen.

Onderlaagstof:

Bij de achterstof die in de test wordt gebruikt, kan een rug met enkele vezels of een rug met meerdere vezels worden gekozen.

Voering met enkele vezel: als het monster een puur textielweefsel is, is één voering gemaakt van dezelfde vezel als het monster, ende twee voeringen zijn gemaakt van de gespecificeerde vezels. Als het monster een gemengd of verweven product is, wordt één voering gemaakt van het hoofdvezelgehalte en de tweede voering van het kleinste vezelgehalte.

Multivezelvoering (type DW): De belangrijkste ingrediënten zijn diacetaat, katoen, nylon, polyester, acryl en wol.

Testapparaat:

Het testapparaat bestaat uit een roestvrijstalen frame en een gewicht met een massa van ongeveer 5 kg en een bodemoppervlak van 115 mm *60 mm; het is ook bevestigd. Er zijn glasplaten of acrylharsplaten met een afmeting van ongeveer 115 mm * 60 mm * 1,5 mm. Wanneer het gecombineerde monster van (100±2) mm*(40±2) mm tussen de platen wordt geplaatst, kan het gecombineerde monster worden onderworpen aan een druk van (12,5±0,9) kPa. De structuur van het testapparaat moet ervoor zorgen dat de druk op het monster onveranderd blijft nadat het gewicht tijdens de test is verwijderd.

Bereiding van kunstmatig speeksel:

Voorbereiding van versie 2002 tee oplossing: De testoplossing wordt bereid met water van de derde kwaliteit en is klaar voor gebruik. Elke liter oplossing bevat 3,0 g melkzuur, 0,2 g ureum, 4,5 g natriumchloride, 0,3 g KCl, 0,3 g natriumsulfaat en 0,4 g ammoniumchloride.

Bereiding van de 2019-versie van de testoplossing: De testoplossing wordt bereid met derdegraads water en is klaar voor gebruik. Elke liter testoplossing bevat 0,17 g magnesiumchloridehexahydraat, 0,15 g calciumchloridedihydraat, 0,76 g dikaliumwaterstoffosfaattrihydraat, 0,53 g kaliumcarbonaat, 0,33 g natriumchloride en 0,75 g KCl. Gebruik een 1% zoutzuuroplossing om de pH-waarde van de testoplossing op 6,8 ± 0,1 te brengen.

Los de aangegeven hoeveelheid kaliumzout en natriumzout op in 900 ml derdegraads water, voeg magnesiumchloride en calciumchloride toe en roer continu totdat ze volledig zijn opgelost. Dompel de gekalibreerde pH-meterelektrode onder in de oplossing en voeg langzaam 1% hydr toezoutzuuroplossing en roer voorzichtig zodat de pH van de oplossing 6,8 ± 0,1 bereikt. Voeg water van graad 3 toe om het volume aan te passen tot 1000 ml, goed schudden en in het donker bewaren.

Bewerkingsproces:

1. Plaats het gecombineerde monster plat in een container met platte bodem op kamertemperatuur, injecteer kunstmatig speeksel om het volledig te laten weken, de De vloeistofverhouding is 50:1. Laat het 30 minuten op kamertemperatuur staan. Druk en roer af en toe om ervoor te zorgen dat de testoplossing volledig en gelijkmatig kan doordringen. Haal het monster eruit, giet de resterende vloeistof af en gebruik een geschikte methode om de overtollige testvloeistof van het gecombineerde monster af te knippen.

2. Plaats het gecombineerde monster plat met twee stukken glas of acryl tussen de harsen, plaats het in het testapparaat en onderwerp het aan een druk (12,5 ± 0,9) kPa.

3. Plaats het testapparaat met het gecombineerde monster in de thermostaat en houd het gedurende 4 uur op (37±2)°C. Het testapparaat wordt horizontaal of verticaal geplaatst.

4. Haal het testapparaat eruit, vouw elk gecombineerd monster open zodat het monster en de voering slechts aan één korte zijde zijn verbonden, en hang het gecombineerde monster in de lucht, niet hoger dan 60 ℃, om te drogen.

5. Gebruik grijze monsterkaarten of instrumenten om de verkleuring van het monster en de vlekken op de achterkantstof te beoordelen.

GB 18401-2010 vereist dat de kleurvastheid van kindertextielproducten tegen verkleuring en vlekken door speeksel ≥ niveau 4 is.

Prev: Methode voor het bepalen van het circulaire traject voor de pillingeigenschappen van textielstoffen