Lichte verouderingstest van drukwerk en drukinkt

Steeds meer inkten vereisen testen op lichtechtheid, zoals jetprintinkten en inkten voor verpakkingsmaterialen. GB/T 22771-2008-standaard \"Evaluatie van de lichtechtheid van druktechnologie, gedrukte materialen en drukinkten met behulp van gefilterde xenonbooglampen\" is aangepast om de internationale norm ISO12040:1997 over te nemen. Het is een gebruikelijke testmethode voor veroudering door licht in de druk- en inktindustrie, en het is ook de lichtechtheid van drukinkten. De eerste nationale standaard voor verouderingstesten. Deze standaard kan worden gebruikt om de lichtechtheidsniveaus van verschillende druk- en inktmonsters te evalueren.

Verouderingsfactoren buitenshuis:

Schade door veroudering wordt voornamelijk veroorzaakt door drie factoren: licht, temperatuur en vochtigheid. Elk van deze drie factoren zal materiële veroudering veroorzaken, en hun gecombineerde effect is groter dan de schade die door één van deze factoren wordt veroorzaakt.

　1. Verlichting

De chemische bindingen van polymeermaterialen hebben verschillende gevoeligheden voor verschillende golflengtebanden van zonlicht, wDeze komen doorgaans overeen met een drempel. De ultraviolette stralen met korte golflengte van zonlicht veroorzaken de meeste van de belangrijkste redenen voor de veroudering van de fysische eigenschappen van polymeren. De actiedrempel van de C-N-binding (koolstof-stikstof) is bijvoorbeeld 393 nm. Bij sommige afdrukken en inkten kunnen ultraviolette stralen met een lange golflengte en zelfs zichtbaar licht deze echter beschadigen, waardoor verkleuring of vervaging ontstaat.

　2. Temperatuur

　Hoe hoger de temperatuur, hoe sneller de chemische reactie. De verouderingsreactie is een fotochemische reactie. De temperatuur heeft geen invloed op de fotoreactiesnelheid bij de fotochemische reactie, maar wel op de daaropvolgende chemische reactiesnelheid. Daarom is het effect van temperatuur op materiaalveroudering vaak niet-lineair.

　3. Vochtigheid

Water zal rechtstreeks deelnemen aan de verouderingsreactie van materialen. Relatieve vochtigheid, dauw en regen zijn de belangrijkste vormen van water in de natuur. Onderzoek toont aan dat buitenmaterialen elke dag gedurende langere tijd nat zullen zijn (tot 8-gemiddeld 12 uur per dag). Dauw is de belangrijkste oorzaak van de luchtvochtigheid buitenshuis. Dauw veroorzaakt meer schade dan regen, omdat het langer op het materiaal blijft zitten, waardoor een ernstigere vochterosie ontstaat. Voor materialen die binnenshuis worden gebruikt, wordt doorgaans alleen rekening gehouden met het effect van de relatieve vochtigheid.

Xenonlamp versnelde lichtbestendigheidstest

1. Daglichtsimulatie

Als xenon lamptestkamer Lichtbron, xenonlamp kan ultraviolet, zichtbaar licht en infrarode stralen produceren, die het volledige spectrum van zonlicht goed kunnen simuleren.

Het spectrum dat door de xenonlamp wordt geproduceerd, moet worden gefilterd voordat het voor tests wordt gebruikt om het ongewenste deel van het ultraviolette spectrum te verminderen. Met verschillende soorten glasfilters kunnen verschillende spectra worden verkregen. Het gebruik van optische filters is afhankelijk van het geteste materiaal en de eindgebruiksomstandigheden van het product. Verschillende filters hebben verschillende afsnijpunten in de korte golflengteband van UV-stralen, die lhebben grote invloed op de snelheid en het type veroudering. Er zijn drie soorten filters die vaak worden gebruikt: daglichtfilters, vensterglasfilters en uitgebreide UV-filters.

2. Controle van de bestralingssterkte

Er moet een testkamer voor de Xenon-verouderingslamp worden uitgerust. Er is een controlesysteem voor de bestralingssterkte, dat gebruikmaakt van een gesloten regelsysteem op zonne-energie om een ​​stabiele lichtintensiteit te bieden.

In het testsysteem voor xenonlampen is de controle van de instraling erg belangrijk. Het spectrale bereik van de xenonlamp strekt zich uit van 295 nm tot 3000 nm. De nieuwe norm vereist dat de controle van de lichtintensiteit gebaseerd is op puntcontrole (zoals ISO11341-2004, ASTM G 155-05a, ISO 4892-2:2003, enz.), en dat de selectie van controlepunten gebaseerd is op simulatie. De omgeving en de prestaties van de testmaterialen zijn verschillend. Voor buitenomgevingen wordt het 340 nm-controlepunt doorgaans gebruikt om de fysieke eigenschappen van materialen te detecteren; terwijl voor binnenomgevingen doorgaans het 420nm-controlepunt wordt gebruikt om th te detecterene verkleuring en vervaging van materialen. In sommige standaarden wordt ook 300-400nm TUV-besturing gebruikt.

　3. Temperatuurcontrole

In testapparatuur voor xenonlampen is temperatuurcontrole erg belangrijk omdat de temperatuur de snelheid van materiaalveroudering beïnvloedt. Xenon-lamptestkamers gebruiken over het algemeen een zwarte paneelthermometer of een zwarte mark-thermometer om de oppervlaktetemperatuur van het monster nauwkeurig te regelen. Over het algemeen gebruiken de meeste Europese ISO-normen zwarte marker-thermometers, terwijl sommige Amerikaanse normen zwarte paneelthermometers gebruiken. Sommige modellen xenonlamptestkamers kunnen tegelijkertijd ook de luchttemperatuur van de kamer regelen om een ​​uitgebreide temperatuurregeling van de blootstellingsomgeving te bereiken.

　4. Vochtsimulatie

De testkamer met xenonlampen kan de invloed van vocht simuleren via waternevel of een vochtigheidscontrolesysteem. Waternevel kan de thermische schok en spanningscorrosie van regenwater op buitenproducten simuleren. Vochtigheid beïnvloedt het type en de rate van veroudering van bepaalde artikelen (zoals bepaald textiel of inkt), en het beheersen van de relatieve vochtigheid wordt aanbevolen in testnormen voor dergelijke materialen.

Verouderingstest met Xenon-lampen van drukwerk en drukinkt:

Het gedeelte \"4.4.1 Blootstelling\" van GB/T22771-2008 bevat twee belichtingsmethoden. Eén daarvan is een blootstellingstest voor slechts één monster. Deze test is relatief eenvoudig. Volg gewoon de voorgeschreven methode (dat wil zeggen, de testomstandigheden die vereist zijn in de norm) om het testmonster aan het licht bloot te stellen totdat er duidelijke veranderingen optreden. De norm wijst er ook op dat \"de zogenaamde voor de hand liggende verandering gelijk is aan of kleiner is dan niveau 3 van de grijze monsterkaart die wordt gebruikt om verkleuring te evalueren in overeenstemming met de bepalingen van GB/T 250. De waarnemer moet ervoor zorgen dat er geen visuele vermoeidheid optreedt tijdens de test, en de visuele observatie zou standaardvoorwaarden moeten hebben voor het bekijken van afdrukken”.

De andere is het uitvoeren van gelijktijdige en systematische experimenten op dezelfde serie afdrukken.t maakt gebruik van een continue gemaskeerde belichtingsmethode, waarmee de lichtechtheid van prints met verschillende lichtechtheidsniveaus in één test kan worden getest. De specifieke stappen zijn als volgt:

Stap 1: Stel het monster bloot totdat de niveau 3 blauwe wolstandaard duidelijke veranderingen vertoont die overeenkomen met niveau 3 van de grijze monsterkaart die wordt gebruikt om de verkleuring te evalueren;

Stap 2: Combineer het drukwerk en bedek een kwart van het blootgestelde deel van de blauwe wolstandaard, en ga door met belichten totdat de blauwe wolstandaard van niveau 5 grijs lijkt, wat overeenkomt met de beoordeling van verkleuring. Duidelijke veranderingen in monsterkaart niveau 3;

Drie stappen: Bedek een kwart van het continu blootgestelde deel en blijf belichten totdat de niveau 6 blauwe wolstandaard verschijnt die overeenkomt met de grijze monsterkaart 3 voor het beoordelen van verkleuring. Duidelijke veranderingen in rang;

Vier stappen: meer bedekken en doorgaan met belichten totdat de klasse 7 blauwe wolstandaard alleen visueel verandert (gebruik grijze staalkaart graad 4 t/m evaluaatverkleuring).

Omdat inktfabrieken of drukkerijen meestal veel testmonsters hebben. Als de eerste belichtingsmethode wordt gebruikt, is het onrealistisch om slechts één monster tegelijk te testen. Daarom kozen we voor deze test voor de tweede belichtingsmethode en voerden we xenonlamp-versnelde lichtverouderingstests uit op 13 verschillende offset-inktmonsters tegelijkertijd. Tegelijkertijd hebben we ook SDC 1 tot en met 7 blauwe wolstandaarden blootgelegd.

Prev: Kwaliteitstestmethoden voor waterdichte polymeercoatings