Selectie van de stralingsintensiteit van de UV-verouderingstestkamer

De output van de xenonlampbuis in de UV-verouderingstestkamer zal na verloop van tijd afnemen. Het automatische terugkoppelingssysteem voor de verouderingsbox van de xenonlamp compenseert dit. Werknemers kunnen de stralingsintensiteitsniveaus vooraf instellen, en stralingsintensiteitssensoren in de testkamer meten nauwkeurig de lichtbron. Wanneer de veroudering van de lamp een verzwakking van de uitgangsspanning veroorzaakt, compenseert het instrument dit automatisch door het vermogen van de xenonlamp te vergroten.
Theoretisch kan de lichtintensiteit op elke positie van de xenonlampspectrometer worden gevolgd, maar er worden verschillende banden gebruikt. Controle van de stralingsintensiteit wordt doorgaans uitgevoerd in gebieden waar het materiaal gevoelig is voor spectrometers (bijvoorbeeld gebieden waar oplossing wordt verwacht). Bovendien verandert ook het referentiepunt voor de stralingsintensiteit afhankelijk van het veld en de toepassing.

Het 420nm-referentiepunt is over het algemeen uitgerust met een glasfilterapparaat om de lichtstabiliteit van ruwe mate binnenshuis te testenRials. Voor de controle van 420 nm is het vereist dat de UV-sensor is uitgerust met een filterapparaat, dat alleen ultraviolette wendbaarheid mogelijk maakt op basis van 420 nm als centrum. Het doel van deze functionele test zijn meestal materialen die voornamelijk worden beschadigd door langgolvig ultraviolet licht en zichtbaar licht. Voorbeelden hiervan zijn kleurstoffen en melanine in textiel, printpapier en drukinkt. Het gemeenschappelijke instelpunt voor de stralingsintensiteit, gesimuleerd in de verouderingstestkamer van xenonlampen, is 1,10 W/m2.
Het referentiepunt van 340 nm wordt veel gebruikt bij het versnellen van tests bij hoge en lage temperaturen. Voor tests bij hoge en lage temperaturen van producten voor buitengebruik is het ultraviolette midden- en kortegolfgebied een gevaarlijke factor. De controlevereisten voor 340 nm omvatten een UV-sensor uitgerust met een filter, dat alleen een smalle band toestaat op basis van 340 nm. Over het algemeen is dit een ideaal referentiepunt voor coatings, kunststoffen, dakbedekkingsmaterialen, enz. Gebruikelijke referentiepunten voor de stralingsintensiteit zijn 0,35 of 0,55 W/m2.
Standard Group (Hong Kong) Co., Ltd. is een fabrikant van textieltestinstrumenten. De door ons bedrijf geproduceerde testkamers voor veroudering van xenonlampen zijn over het algemeen uitgerust met een automatisch controlesysteem met variabele stralingsintensiteit van 340 nm of 420 nm. Volgens verschillende modelspecificaties. Sommige testkamers kunnen een breedband-TUV (specifiek ultraviolet licht, 300 ~ 400 nm) of een breedband-specifieke stralingsintensiteitssensor (280 ~ 800 nm) gebruiken. Breedbandsensoren reageren niet op relatief kleine veranderingen in UV-licht, en deze ongevoeligheid kan problemen veroorzaken voor de belangrijke oplossingssystemen die worden aangestuurd door het UV-gedeelte met korte golflengte van de spectrometer.
Over het algemeen bevat de xenonlampverouderingstestkamer een automatisch regelsysteem voor de stralingsintensiteit met gelijkwaardige feedbackregellus. Het wordt aanbevolen om de lampbuis regelmatig te vervangen om het risico op buisveroudering te verminderen. Door sensoren te gebruiken die de stralingsintensiteit op 340 nm of 420 nm regelen, worden spectrometerveranderingen in specifieke gebieden verder bevorderd.verminderd.

Prev: Vier belangrijke componenten van de testkamer voor xenonlampveroudering