Kent u de twee blootstellingsmethoden van de UV-verouderingstestkamer?

Bij gebruik van een UV-verouderingstestkamer voor verouderingstests is de oppervlaktetemperatuur van het monster een belangrijke blootstellingsparameter. Over het algemeen zullen hoge temperaturen het afbraakproces van het polymeer versnellen. De toegestane testtemperatuur moet gebaseerd zijn op het testmateriaal en de veroudering. Hangt af van prestatie-evaluatie-indicatoren. Fluorescerende UV-lampen zenden minder infraroodstralen uit dan xenonlampen en koolbooglampen, en het verwarmingseffect op het monsteroppervlak wordt in principe veroorzaakt door convectie van hete lucht. Daarom is het temperatuurverschil tussen de zwarte paneelthermometer, de zwarte standaardthermometer, het monsteroppervlak en de lucht in de belichtingskamer erg klein.

De apparatuur beschikt over de volgende twee belichtingsmethoden: Belichtingsmethoden 1 en 2 komen overeen met de apparatuur beschreven in respectievelijk ① en ②. Klanten kunnen ook andere methoden gebruiken, maar de blootstellingsomstandigheden moeten in de testomstandigheden worden vermeld.

Belichtingsmodus 1

Na de samHet monster ondergaat een periode van blootstelling aan licht, gevolgd door een periode van niet-bestraling (wanneer de temperatuur verandert en de test Cyclische test van condensatie op het monster). De testperiode is vastgelegd in relevante normen. Als er geen cyclusomstandigheden zijn gespecificeerd, wordt de volgende cyclus aanbevolen:

Blootstelling aan straling gedurende 4 uur of 8 uur bij de zwarte standaardtemperatuur van 60℃±3℃, en vervolgens blootstelling aan zwarte standaard temperatuur 50℃±3℃ zonder stralingscondensatie gedurende 4 uur.

Let op: De verouderingsdegradatie van sommige polymeren (zoals PVC) is zeer temperatuurgevoelig. In dit geval wordt aanbevolen om een ​​blootstellingstemperatuur aan straling lager dan 60℃ (zoals 50℃) te gebruiken om koudere klimaten te simuleren.

Bij het selecteren van de procedure voor blootstelling aan bestraling gevolgd door blootstelling aan condensatie, bedraagt ​​de minimaal toegestane blootstellingsperiode aan bestraling of condensatie 2 uur om ervoor te zorgen dat de omstandigheden van elke blootstellingsperiode in evenwicht zijn.

Bijvplaatsingsmethode 2

Het monster wordt continu blootgesteld aan straling en periodiek besproeid met water. Relevante normen en regelgeving tijdens de proefperiode. Als er geen regelgeving is, worden de volgende testomstandigheden aanbevolen:

Blootstelling aan straling gedurende 5 uur onder de omstandigheden van zwarte standaardtemperatuur 50℃±3℃ en relatieve luchtvochtigheid (10±5) ﹪, en ga dan door met de blootstelling aan straling en spuit water gedurende 1 uur bij de zwarte standaardtemperatuur van 20℃±3℃.

Opmerking: ①: Gebruik een vochtcondensor in de apparatuur om het blootgestelde oppervlak van het monster te bevochtigen met condensatie. Vocht wordt gegenereerd door het verwarmen van water in een container die onder de monsterhouder is geplaatst.

②: Wanneer de apparatuur niet voldoet aan belichtingsmodus 1, kunnen er methoden worden aangeboden om de relatieve vochtigheid in de belichtingsruimte te regelen, of kunnen er methoden worden gebruikt om het monster met zuiver water te besproeien of een waterige oplossing die zure regen simuleert. Voor watergebruik, zie revereisten van GB/T 9344-88.

Prev: Masker ademhalingsweerstandstester aanpassingsapparaat