Analyse van de verbrandingstest dummy van beschermende kleding ISO13506 hitte- en brandbeschermingstest

De testpop voor het branden van beschermende kleding wordt gebruikt voor het testen van hitte- en brandwerende kleding om de schade te voorspellen die door verbranding wordt veroorzaakt aan het menselijk lichaamsmodel. ISO13506 is de testnorm. De ISO13506-norm biedt een algemene testmethode voor het evalueren van de prestaties van een complete set kleding of beschermende kleding bij blootstelling aan kortstondige brand of andere gevaren op korte termijn. Standard Group (Hong Kong) Co., Ltd. is de fabrikant. Klanten in nood zijn welkom om te informeren.

Deze testmethode beschrijft de thermische bescherming die kleding biedt, op basis van de bepaling van de warmteoverdracht op een mannequin van volledige grootte die wordt blootgesteld aan een in een laboratorium gesimuleerde brand, waarbij wordt gecontroleerd op de dichtheid van de warmteflux, de duur en de vlamverdeling. Metingen van warmteoverdracht kunnen ook worden gebruikt om het voorspelde risico op schade aan de huid te berekenen. Bovendien werd het algehele gedrag van het monster tijdens en na de blootstelling geobserveerd en vastgelegd.

Er zijn drie hoofdtypen evaluaties in dit verbands-methode:
Vergelijking van kledingstukken en algemene materialen, vergelijking van kledingstukken of algemene ontwerpen, evaluatie van elk kledingstuk of compleet kledingprototype of een specificatie voor een specifieke toepassing.
Elk type evaluatie heeft een ander kledingstuk of andere uitrusting, omdat de testresultaten afhankelijk zijn van de eigenschappen van de experimentele materialen, de grootte, het ontwerp en het gebruik van de volledige set componenten.
Het doel van de ISO 13506-norm is het meten en beschrijven van het gedrag van complete kledingstukken of beschermende kleding als reactie op convectie- en stralingsenergie onder gecontroleerde laboratoriumomstandigheden, om de combinatie en het ontwerp van het kledingstuk te optimaliseren. Deze norm is niet bedoeld om te worden gebruikt om de eigenschappen van kledingmaterialen of combinaties van materialen te vergelijken, tenzij de exemplaren identiek zijn qua maat en ontwerp*. Bovendien is deze norm niet bedoeld om branden of brandgevaren onder feitelijke brandomstandigheden te beschrijven of evalueren. Echter, de resultaten of de test mag worden gebruikt als beoordeling van het brandrisico, waarbij rekening wordt gehouden met al die factoren die relevant zijn voor de beoordeling van het brandgevaar voor een bepaald gebruik.

Gerelateerde termen:
Verbranding:
Verbranding vindt plaats op alle niveaus van lichaamsweefsel op een diepte van schade als gevolg van verhoogde temperaturen van warmteoverdrachtsoppervlakken.
Opmerking: De kritieke periode bij brandwonden van menselijk weefsel vindt plaats wanneer het weefsel gedurende een bepaalde periode wordt verwarmd en op een hogere temperatuur (>44°C) wordt gehouden. Voor de doeleinden van deze norm wordt aangenomen dat de huid uit drie lagen bestaat: de epidermis, de harde buitenste laag, de dermis, de laag onder de epidermis, en de hypodermis, de vetlaag van de huid dieper dan de huid. de dermis. De dikte van dit weefsel varieert in verschillende delen van het lichaam, van persoon tot persoon en van leeftijd. De ernst van de schade, bekend als eerste-, tweede- of derdegraadsbrandwonden (of gedeeltelijke dikte of volledige dikte), hangt af van het niveau van de verhoogde temperatuur boven 44°Cen de periode waarin het boven de 44°C blijft. Bijlage C geeft details en criteria voor het gebruik van het model bij het berekenen van de schade.
Eerstegraads brandwond: Alleen het oppervlakkige deel van de epidermis is gewond.
Oppervlak eerstegraads brandwonden: De som van het gebied dat wordt vertegenwoordigd door de warmtefluxsensor waarvoor alleen eerstegraads brandwonden worden berekend.
Tweedegraads brandwonden: De epidermis en dermis veranderen in die mate dat ze verbrand zijn, maar de gehele dikte van de dermis wordt niet vernietigd en de onderhuidse laag raakt niet gewond.
Tweedegraads brandwondengebied: Door het optellen van het gebied dat wordt weergegeven door de warmtefluxsensor boven het gebied waar alleen tweedegraads brandwonden optreden.
Derdegraads brandwonden: brandwonden die zich uitstrekken door de dermis tot of voorbij het onderhuidse vet.
Derdegraads brandwondengebied: De som van de gebieden die worden vertegenwoordigd door warmtestroomsensoren waarvoor alleen derdegraads brandwonden worden berekend.

Volledig kledingstuk:
Elk kledingstuk of combinatie van kledingstukkenontworpen om de romp, armen en benen van de drager te beschermen.
Vlamverdeling:
De ruimtelijke verdeling van de invallende vlam van de brander van het testapparaat zorgt voor een gecontroleerde warmtefluxdichtheid over het oppervlak van de pop.
Instant Flame Fire:
Vermeerdert zich zeer snel door het diffuse brandstof-luchtmengsel zonder schadelijke druk te veroorzaken.
Kledingcomfort:
Het verschil tussen (etalagepop)maat en kledingmaat.
Warmtestroomsensor:
Apparaat dat testomstandigheden rechtstreeks kan meten, of gegevens kan leveren die kunnen worden gebruikt om de warmtefluxdichtheid aan het oppervlak van een menselijk lichaamsmodel te berekenen.
Instrumentatiepop:
Het model vertegenwoordigt een mens van volwassen grootte en is uitgerust met een warmtefluxsensor op het oppervlak voor gebruik in de test.
Voorspeld totaal brandwondenoppervlak:
Het gebied dat wordt weergegeven door de warmtefluxsensor, waarbij de som van de tweedegraadsverbranding wordt berekend.
Volledige beschermende kleding:
Elke combinatie van comvolledige beschermende kleding.
Pijntijd:
De tijd die nodig is voordat het grensvlak tussen de opperhuid en de dermis een temperatuur van 43,2 °C bereikt.

Prev: Verticale verbrandingstester GB5455 testtestanalyse