Ademende testfilm voor stofademhaling

De luchtdoorlaatbaarheidstester van textiel wordt over het algemeen gebruikt om de luchtdoorlaatbaarheid van textiel te testen, maar is ook toepasbaar op sommige andere materialen, zoals filmmaterialen, omdat de luchtdoorlaatbaarheidstester van textiel aan verschillende testnormen kan voldoen. Standard Group (Hong Kong) Co., Ltd. is een textielfabrikant van testinstrumenten die textieltestinstrumenten kunnen leveren die aan verschillende eisen voldoen. Klanten in nood kunnen ons tijdig bellen. Bovendien heeft de technisch ingenieur van Standard Group de luchtdoorlaatbaarheidstest van filmmaterialen als volgt kort geanalyseerd, in de hoop elke klant nuttig te kunnen zijn.

Belangrijkste parameters:

1. Drukbereik: 1~4000Pa;

2. Meetbare luchtdoorlaatbaarheid: 1~40000 mm/s;

　3. Meetfout: ≤±2%;

　4. Meetbare stofdikte: aangepast aan het monster;

　5. Aanpassing luchtaanzuigvolume: dynamisch aanpassing op basis van datafeedback;

　6. Instelcirkel voorbeeldgebied: sponsklem;

　7. FAfmetingen armatuur: 100 mm*100 mm;

　8. Testkopoppervlak: 5 cm2, 20 cm2, 25 cm2, 38 cm2, 50 cm2, 100 cm2.

9. Testtijd: 5-50 seconden.

Monster en voorbehandeling:

1. De diameter van het monster is 75 mm.

2. Het monster vertoont geen rimpels en het oppervlak is schoon.

3. Drie monsters per groep.

4. Het monster wordt gedurende 24 uur gedroogd in een watervrije calciumchloridedroger of behandeld volgens de productnormen.

Luchtdoorlaatbaarheidstest:

De stof wordt op de geselecteerde testkop gedrukt en de luchtdoorlaatbaarheidsmeter van de stof genereert een continue luchtstroom door het monster en produceert een bepaalde hoeveelheid luchtstroom aan beide zijden van het monster. Drukverschil, het systeem berekent in zeer korte tijd automatisch de luchtdoorlaatbaarheid van het monster.

Teststappen:

1. Meet de dikte van het monster, minimaal 5 punten, en neem het rekenkundig gemiddelde.

2. Plaats het monster op grof filtreerpapier (diameterr 66 mm) en sluit deze af in een ademende kamer. Gebruik rubberen buizen om de ademende kamer met de hoofdleiding te verbinden en dicht de verbindingen af ​​met vacuümafdichtmiddel. Op dit moment bevindt al het kwik in de manometer van de ademende kamer zich in het reservoir.

3. Sluit de hogedrukzijdezuiger van de ventilatiekamer en vacumeer deze. Gebruik een hoogfrequente vacuümlekdetector om de hogedrukzijde te detecteren en controleer of er luchtlekkage in de folie zit. Nadat u heeft gecontroleerd of de film niet lekt, opent u de hogedrukzuiger en blijft u evacueren tot de gespecificeerde vacuümgraad. Sluit de zuigers aan de hoge- en lagedrukzijde van de ademende kamer, stop de evacuatie en giet het kwik in het reservoir in de manometer van de ademende kamer.

4. Giet het gas in de gasopslagfles tot de gespecificeerde druk, open de hogedrukzijdezuiger van de ventilatiekamer en noteer onmiddellijk de hoogte van de kwikkolom in de manometer van deventilatiekamer (afgelezen tot 0,5 mm kwik) en de hogedrukzijdedruk (afgelezen tot 1 mm kwik). Noteer voortaan met bepaalde tussenpozen de hoogte van de kwikkolom in de manometer van de ademkamer. Nadat u een stabiele penetratie heeft bereikt, gaat u verder met het registreren van drie keer en neemt u het rekenkundig gemiddelde.

5. Verwijder na de test de ademende kamer, giet al het kwik in de manometer van de ademende kamer terug in de container en haal het monster eruit.

Prev: Regendichte testbank AATCC35-experiment